POLEN

Dobry dzień, oftewel goedendag in het Pools.

Want in Polen zitten we op dit ogenblik en wel in de wonderschone plaats Krakow (Krakau). Deze stad heeft meer inwoners dan Amsterdam, maar het gehele centrum staat op de Unesco werelderfgoedlijst. Hier blijven we nog een paar dagen en dan gaan we weer verder.

Maar daarvoor waren we om te beginnen een ruim weekeinde bij Xander, Patsy, Vera en Fleur. De ouders hadden het onzalige idee dat wij zaterdagavond zouden oppassen als zij naar een feestje gingen. Toen we dat hoorden – het zou de eerste keer worden! – hebben we ons direct op dit onderwerp ingelezen, dus we waren op alles voorbereid. Maar dat bleek in het geheel niet nodig. Maar je kunt niet alles voorzien: toen Heidi de tanden van Fleur poetste vroeg zij heel geïnteresseerd, terwijl zij haar handje op een pronte borst van Heidi legde, “wat is dat?”. Tja wat zeg je daar nou op; die krijg jij lekker ook of, dat moet je maar aan je moeder vragen in een overvolle winkel?

Na een paar dagen op onze privé mini-camping zijn we oostwaarts gereden, langs Weimar (niks aan), Buchenwald (altijd interessant) op naar Dresden. Daar zijn we een paar dagen gebleven omdat we dat een prachtige stad vonden. Bijzonder omdat de hele stad door “ons” in puin is geschoten en geheel in dezelfde stijl is opgebouwd. Dat is wel te zien, want het zit er soms net iets te nieuw uit.
En omdat we toch zo in de oorlog zaten, zijn we ook naar Auschwitz gegaan. Voor mij was het de 2e keer, voor Heidi de eerste. Heel opvallend waren de scherpe veiligheidsmaatregelen en het feit dat je niet individueel het kamp in mocht maar alleen onder leiding van een gids. Dat lijkt een soort geldklopperij maar dat is het niet; het is zo druk dat dit de enige mogelijkheid is om de zaak enigszins onder controle te houden. Als je individueel het kamp in wilt om bijvoorbeeld een aantal exposities te zien die de gids niet behandeld, kun je dit na drie uur doen. Het is natuurlijk goed dat het zo druk is, dat houdt toch in dat er voldoende belangstelling is. Toen ik 45 jaar geleden dit kamp bezocht was het zeer rustig. Merkwaardigerwijze is het nu dus een stuk drukker. Ik kan uit eigen ervaring zeggen dat er (uiteraard) weinig veranderd is.

Wat campings betreft mogen we tot nu toe beslist niet mopperen: de eerste camping was splinternieuw, 9 maanden geleden geopend, met sanitair waar menig 5 sterren camping in andere landen alleen maar van kan dromen. Hier in Krakau staan we op camping Adam, gehorend bij motel Eva – echt waar, ik verzin het niet – waar we semi privé sanitair hebben.